(Nie)zakazany owoc

Nie jesteście razem. Oboje wiecie, że nigdy już nic was nie połączy, a mimo to chcecie zasmakować tego uczucia, które jeszcze między wami nie zgasło. Nie wyszło wam w związku, to się przecież zdarza. Nie zawsze jest tak, jak byśmy tego chcieli. Nie zawsze ludzie potrafią dobrać się do siebie i swoich charakterów. Mimo wszystko jest jeszcze to coś. To coś, co nazywamy chemią, a może nawet miłością. Po tej uczuciowej porażce oboje próbujecie zapomnieć w towarzystwie innych ludzi. Jednak o sobie myślicie, ale nie mówicie o tym głośno. Zdajecie sobie sprawę, że to tęsknota was zżera od środka, a serce aż wyrywa się z piersi, by tylko być przy ukochanej osobie. Ty chciałabyś, aby on znowu był. Żeby znowu przytulił, pocałował i obiecywał, że wszystko będzie dobrze, bo jesteście razem. On chciałby jeszcze raz poczuć zapach Twoich perfum na swojej koszuli i zobaczyć raz jeszcze dozę Twojego uroczego wdzięku. Oboje nie wiecie na czym stoicie. Serce szepcze: "kochaj", rozum krzyczy: "odpuść". Co wybrać? Mimo, że oboje zdążyliście wdać się w drobne flirty, to i tak wam to nie odpowiada. Najbardziej na świecie chcielibyście być obok siebie, oglądać wasz ulubiony film pod ciepłym kocem i pić wasz ulubiony zimowy cydr. Spotkaliście się, żeby po prostu porozmawiać. W końcu jesteście dorosłymi ludźmi i nie będziecie się na siebie obrażać, bo wam nie wyszło. Na początku rozmawiacie dość sztywno. Wam obojgu pocą się dłonie i drżą wam serca. Wypowiadacie niechcący to samo słowo w tym samym momencie. Spotkał się was wzrok i już oboje wiedzieliście, że coś się zaraz wydarzy. Nagle zaczęliście się namiętnie całować, on cię przytulał jak zawsze lubiłaś. On poczuł na sobie twój zapach i zobaczył na własne oczy uroczy wdzięk w czystej postaci. - Kocham cię - powtarzaliście oboje. Zapomnieliście o całym świecie, zapomnieliście o swoich próbach lepszego życia. Musieliście się dopełnić, uzupełnić, zjednać. Uczucie jest tak silne, że nie potraficie nad tym panować. To pewne, że to jakaś magia, siła, moc, której nie da się zrozumieć. To zjawisko, które jest niewidoczne na pierwszy rzut cudzego oka. Wy widzicie wszystko. Macie wszystko. Macie siebie, ale czy wróciliście do punktu wyjścia? Czy za chwile nie obudzicie się myśląc, że to nie ma sensu? Wszystko dzieje się po coś. Może zdaliście sobie sprawę, że nie umiecie żyć bez siebie. Czuliście do tej pory pustkę, którą próbowaliście zapełnić czymkolwiek w byle jaki sposób. Czy na pewno o to chodzi? Sięgnęliście po (nie)zakazany owoc. Jak Adam i Ewa, którzy przeszli do historii. Miłość jest historią, kulturą, życiem, teraźniejszością, przyszłością, radością, sensem. Miłość jest wszystkim, dlatego tak o nią ciężko. Nie traćmy więcej czasu, życie jest zbyt krótkie. Trzeba cieszyć się chwilą i tym, co daje nam los. Życie jest niezwykle zaskakujące. Otwórzmy się na zmiany i nieoczekiwaną zmianę planów.